Het antwoord hierop is eenvoudig. Ze hebben narcistische voeding nodig. Wat houdt narcistische voeding in?
Narcisten hebben een "onecht zelf", dit hebben ze vaak ontwikkeld in hun kinderjaren, tussen het 3e en 7e levensjaar. In deze levensfase "leerden" ze dat hun ware zelf niet werd geaccepteerd door 1 of beide ouders, waardoor ze zichzelf een overlevingsmechanische hebben aangeleerd, het zogeheten "onechte zelf".
Dit "onechte zelf" is echter allesbehalve volwassen, stabiel of authentiek. Ook al kunnen ze uitermate geslaagd en succesvolle, charmante en charismatische persoonlijkheden lijken, vooral in het zakenleven. In privésituaties zijn ze ongelooflijk kwetsbaar en handelen en gedragen ze zich zoals een kind.
De narcist heeft dus te maken met onopgeloste wonden uit zijn jeugd. Deze wonden wil hij echter niet voelen, dus heeft hij zich volledig afgesneden van zijn "echte zelf". Hij wil zijn "echte zelf" niet voelen, dit is te pijnlijk. Als een individu niet de innerlijke bronnen heeft om zich vanuit zichzelf waardevol te voelen, dan gelooft hij dat dit uit de buitenwereld vandaan moet komen. Ze zijn dermate afgesneden van zichzelf, ze kunnen er niet meer bij, ze weten niet wie ze zijn en wat ze voelen. Dus wie wordt er dan verantwoordelijk? Jij.
Jij bent de voedingsbron van de narcist. Door jou voelen ze dat ze bestaan. Is er niemand in hun leven, raken ze in paniek, want het contact met zichzelf is er niet. Daarom hebben ze ook veel aandacht nodig en zijn het niet voor niets vaak fervente vreemdgangers. Dit ligt niet aan jou, dit ligt aan hen. Ze zijn verslaafd aan de aandacht, bewondering en bevestiging. Hoe meer, hoe beter. Alleen dan voelen ze zich goed en ook dit is voor slechts een korte termijn. Als het nieuwtje er eenmaal af is, zal de narcist weer opnieuw op zoek gaan naar aandacht, bewondering en bevestiging. En zo gaat deze cyclus zijn hele leven lang door.